Bella Hadid: de onzekerheden van een 'topmodel' en schoonheidspictogram

Het model heeft zich uitgesproken over haar status als schoonheidspictogram, de behandeling die ze nooit zou proberen en haar tieneronzekerheden. Mis het niet!

Het lijkt erop dat Bella Hadid een rustig en zorgeloos leven kan leiden, maar in werkelijkheid heeft het supermodel meer dan eens moeten worstelen met haar onzekerheden.

"Mensen denken dat ik veel vertrouwen in mezelf heb, maar eigenlijk heb ik het moeten leren", bekent Hadid, die geeft toe dat ze zich ongemakkelijk voelt met haar "grote heupen" en zijn "grappige gezicht" toen hij jonger was. Nu, op 21-jarige leeftijd, heeft ze niet alleen geleerd om te profiteren van haar onderscheidende kenmerken, maar ze wil ook maak dingen duidelijk aan al uw haters op sociale media. "Mensen denken dat ik meer dan één plastische chirurgie heb gehad. En weet je wat? Je kunt mijn gezicht onderzoeken wat je maar wilt, lieverd ... Ik ben zelfs bang om mijn lippen te vullen." beroemdheid.

Dan, Hadid praat over haar schoonheidsroutine, rond die tijd geverfde ze haar haar heel erg gek en de enige behandeling schoonheid Dat zou ik nooit proeven

Hoe heb je alles over schoonheid geleerd?

Ik heb schoonheid leren kennen dankzij mijn moeder, maar vooral als het om huidverzorging gaat. Hij vertelde me altijd dat een gezonde huid veel belangrijker is dan de dingen die je erop aanbrengt. Mijn vader wilde ondertussen nooit dat we make-up droegen, dus dat deden we niet. Ik reed op een paard en mijn zus [Gigi Hadid] speelde volleybal. Je uiterlijk deed er niet toe in mijn familie, maar hoe je bent opgegroeid.

Beschouwde je jezelf als een tomboy?

Zeker meer tomboy dan enig ander meisje, maar ik had ook mijn vrouwelijke kant. Toen ik naar school ging, droeg ik laarzen Dr. Martens met rokken en kousen. Ik herinner me dat ik een van mijn vrienden een make-over gaf omdat hij nog meer wildzang was dan ik. We zaten in de zesde klas, ik bracht haar kleren mee en zo werden we beste vrienden. Ik heb geleerd dat je het leven van mensen op school kunt veranderen (lacht)! En zo vond ik ook mijn liefde voor mode.

Wat was je gekste schoonheidsmoment?

Ik heb veel fasen doorlopen. Toen ik 16 was, was ik ongeveer grill [een soort sieraad dat op de tanden werd gedragen] voordat het was stoer en dat waren ze zeker niet. Ik heb mijn haar blauw en roze geverfd. En ik droeg ook ooit regenbooghaar. Het was erg gek. Wat make-up betreft, ik wist echt niet hoe ik iets aan mijn gezicht moest doen totdat ik met Dior en Peter Philips begon te werken. Ik had geen idee hoe ik cosmetische producten moest aanbrengen of hoe ik mijn wenkbrauwen moest doen. Ik kijk terug en denk "wauw meid, je hebt het echt geleerd."

En heb je tijdens de adolescentie een moeilijk moment moeten overwinnen?

Ja, ze had een kleine taille en grote heupen, en ze was mollig. Ik hou nu van ze, maar ik was me altijd bewust van mijn heupen, terwijl mijn zus buikspieren had en erg atletisch was. Ik dacht ook dat ik een heel vreemd gezicht had ... Ik herinner me dat ik juist vanwege mijn uiterlijk werd lastiggevallen.

En nu, wat doe je als iemand een negatieve opmerking over je maakt?

Het heeft lang geduurd voordat ik leerde niet te luisteren. Ik zet de telefoon uit en denk dat de mensen om me heen de enigen zijn wiens mening er echt toe doet. Waarom zou u die opmerkingen moeten lezen? Ze hebben de neiging om meer te komen vanwege mijn persoonlijkheid dan vanwege mijn uiterlijk, wat meer pijn doet.

Reageer je ooit?

Nee. Ik heb geleerd dat mensen je gaan haten en dat je er niets aan kunt doen behalve jezelf zijn en van jezelf houden. Maar ik voel die energie heel intens van mensen. Soms denk ik: "Ik wil je gewoon ontmoeten en je vertellen dat ik geen slecht persoon ben. Je hoeft niet gemeen tegen me te zijn."

Zij zijn natuurlijk degenen die een probleem hebben, niet jij.

Ik zou ze willen schrijven: "Als je een slechte tijd doormaakt, wil ik er voor je zijn." Het is duidelijk dat ze wat problemen doormaken. Ik weet dat het niet om mij gaat. We moeten allemaal over onze spullen heen, en dat is wat ik vandaag aan kinderen wil overbrengen. Vorig jaar ging ik door een ernstige depressie, en ik denk dat het gebeurde omdat ik toen ik klein was door kinderen op school werd gepest. En nu denk ik dat ik niet zo zelfbewust zou moeten zijn (mensen vertellen het me elke dag), maar dat is iets heel persoonlijks. Uiteindelijk maken we dat allemaal door omdat we mensen zijn.