Gedichten voor de lente


De Voorjaar, wat "eerste groen" betekent, het is een heel mooi seizoen van het jaar als de bomen beginnen te bloeien en er een veelvoud aan kleuren te zien is in de velden. Dit seizoen heeft veel dichters geïnspireerd om erover te schrijven. Als u uw kinderen of studenten gedichten over dit seizoen wilt leren, geven we u in dit artikel op OneHowTo.com enkele ideeën. Vervolgens laten we u er een paar zien gedichten voor de lente.

Inhoudsopgave

  1. Voorjaar
  2. De lente kussen
  3. Doña Primavera
  4. De donkere zwaluwen zullen terugkeren
  5. Voorjaar
  6. Bloemgedichten
  7. Gedichten voor de andere seizoenen

Voorjaar

April, zonder uw duidelijke hulp,

buiten de winter van gevallen pracht;

maar zelfs als April haar bloemen niet voor je opent,

u zult altijd de lente verheffen.

Jij bent de echte lente;

roos van de innerlijke wegen,

wind uit de geheime gangen,

vuur van de verborgen heuvel.

Wat een vrede, wanneer in de mysterieuze middag,

omhelsde de twee, wees je lach

de leverancier uit één hand!

Mijn hart zal je roos oppakken

je briesje zal over mijn ogen waaien,

je licht zal op mijn voorhoofd in slaap vallen ...

Juan Ramon Jimenez

De lente kussen

De lente kussen

zachtjes het bos,

en het nieuwe groen ontsproot

als een groene rook.

De wolken gingen voorbij

over het jeugdveld ...

Ik zag in de bladeren trillen

de koele aprilregens.

Onder die bloeiende amandelboom,

allemaal geladen met bloem - ik herinnerde het me -,

Ik heb vervloekt

mijn jeugd zonder liefde.

Vandaag, midden in het leven,

Ik ben gestopt om te mediteren ...

De jeugd heeft nooit geleefd,

wie zou er weer van je dromen!

Antonio Machado

Doña Primavera

Doña Primavera

je zag dat het mooi is,

van wit,

net als een bloeiende citroenboom.

Draag voor sandalen

een brede bladeren

en door caravans

enkele rode fuchsia's.

Ga haar zoeken

op die wegen!

Ze wordt gek van zonnen

en gek met trillers!

Doña Primavera,

van vruchtbare adem,

lacht helemaal

het verdriet van de wereld ...

Hij gelooft niet wie met hem spreekt

van gemene levens.

Hoe ga je ze begrijpen?

tussen de jasmijn?

Hoe ga je ze begrijpen?

naast de bronnen

van gouden spiegels

en liedjes branden?

Van het zieke land

in de diepe spleten,

lichte rozenstruiken

van rode pirouettes.

Ze trekt haar veter aan,

verlicht je groenten,

op de trieste steen

van de graven ...

Doña Primavera

van glorieuze handen,

doe dat voor het leven

laten we rozen morsen:

Rozen van vreugde,

rozen van vergeving,

lieverd rozen

en zelfverloochening.

Gabriela Mistral

De donkere zwaluwen zullen terugkeren

De donkere zwaluwen zullen terugkeren

op je balkon hun nesten om op te hangen,

en opnieuw met de vleugel naar zijn kristallen,

spelen zullen ze bellen;

maar degenen die de vlucht tegenhield

uw schoonheid en mijn geluk om over na te denken;

degenen die onze namen hebben geleerd,

die ... zullen niet terugkeren!

De bossige kamperfoelie komt terug

vanuit je tuin de muren te beklimmen,

en opnieuw in de namiddag, nog mooier,

zijn bloemen gaan open;

maar die wrongel van dauw,

wiens druppels we zagen trillen

en vallen, als tranen van de dag ...

die ... zullen niet terugkeren!

Ze zullen terugkeren van de liefde in je oren

de vurige woorden om te klinken;

je hart, vanuit zijn diepe slaap

misschien wordt het wakker;

maar stom en verzonken en op zijn knieën

zoals God aanbeden wordt voor zijn altaar,

zoals ik van je heb gehouden ... bedrieg jezelf,

Op die manier zullen ze niet van je houden!

Gustavo Adolfo Becquer

Voorjaar

(Tonadilla pastoil)

Al vrolijkt het platteland op

de koele lente;

het bos en de wei

ze vernieuwen hun groenheid.

Met fluitje van de takken

naburige bomen

begeleiden de trillers

van de zoete nachtegaal.

Dit is de tijd, Silvio,

de tijd van liefde.

Hoor wat fluistert

de zachtmoedige stroom;

om te slapen en te rusten

nodig zijn gerucht uit.

Hoe aangenaam is de kust!

Hoe duidelijk de stroom!

Wanneer ademde de atmosfeer?

lekkerste geur?

Dit is de tijd, Silvio,

de tijd van liefde.

Meer lawaai en eerder

de dageraad schijnt al;

de zon de velden dora

met een andere gloed.

Kaal de bergen

van het harde en droevige ijs,

en kleed je aan in de lucht

van meer verschillende kleuren.

Dit is de tijd, Silvio,

de tijd van liefde.

De vogels worden verliefd

de vis, het vee,

en ze houden nog steeds van elkaar verbonden

de boom en de bloem.

Heel de natuur,

een nieuw leven aannemen,

juich de komst toe

Kan weldoener.

Dit is de tijd, Silvio,

de tijd van liefde.

Thomas van Iriarte

Bloemgedichten

In OneHowTo hebben we ook een artikel met mooie gedichten over bloemen.

Gedichten voor de andere seizoenen

  • Gedichten voor de winter
  • Gedichten voor de zomer
  • Gedichten voor de herfst

Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Gedichten voor de lente, raden we u aan om onze categorie Hobby's en Wetenschap in te voeren.